مدیریت در نهج البلاغه

1-     مدیر قبل از دیگران باید به اصلاح خویش بپردازد.

2-    امور و کارها در گرو نتایج خود هستند.

3-   پشتکار و جدیت در کار موجب پوشاندن عیبها می شود.

4-     شخصیت آدمی از خلال کارش متجلی می شود.

5-    در کار ناگزیر باید از کتمان و رازداری کمک جست.

6-   در درگیریها و اختلافها ، مدیر باید خود را مقصر بداند.

7-   طمع ، شکایت بردن به مردم و بدون توجه لب به سخن گشودن از عوامل ضعف               مدیر است.

8-   باید در پی به دست آوردن دوستان و ماندگاری بر دوستی و تباه نساختن آن بود.

9-    آرزوی دروغین که مایه فریب انسان می گردد ، خیال را لباس واقعیت می پوشاند.

10- غنیمت شمردن فرصت ، اساس موفقیت در هر کاری است.

11- آدمی به زبانش شناخته می شود.

12- ارزش آدمی از خلال مهارتها و شایستگیهای او نمایان می شود.

13-رای سنجیده از تلاش نافرجام بهتر است.

14-کوتاهی در عمل موجب غم و اندوه می گردد.

15- آدمی باید توانمندیها و شایستگیهای خود را بشناسد.

16- صبر و شکیبائی یکی از ارکان موفقیت است.

17- استبداد راه شکست است.

18-هدف وسیله را توجیه نمی کند.

19- سعه صدر، نشانه موفقیت مدیر است.

20- بهترین راه، بستن راههای بدی و گشودن راه نیکوکاران است.

از کتاب :   مدیریت و نظام اداری از دیدگاه امام علی (ع)

 ترجمه  :    دکتر سید حسین سیدی